به گزارش خبرنگار مهر، باتوجه به وجود رودخانه ها و تپه ماهورهای تقریباً هم سطح، این منطقه قابلیت شکل گیری سکونتگاه هایی چون قلعه شاخ و محوطه های پیرامونی آن در زمان آبادانی قلعه را داشته و شرایط بسیار مناسبی برای دامپروری فراهم آمده است.
ساکنان قلعه و محیط اطراف آن بیشتر از طریق دامپروری و شکار امرار معاش می کرده اند، البته به صورت محدود کشاورزی نیز داشته اند. از دیگر منابع غذایی ساکنان منطقه می توان به تنوع گونه های جانوران قابل شکار در منطقه اشاره کرد.
شرایط محیطی قلعه بسیار سوق الجیشی است و تنها ورودی آن از سمت شمال بوده که آثار برج های ورودی تاحدودی برجای مانده است. اما دیگر بخشها در چهارطرف به صورت ترانشه های دره ای و صعب العبور هستند. در خارج از قلعه در پیرامون آن به طور پراکنده آثار معماری و استقرارهایی وجود دارد که در ارتباط با ساکنان قلعه است.
تاکنون بررسی ها و مطالعات باستانشناسی از قبیل گمانه زنی، تعیین حریم، نقشه برداری و برداشت پلان قلعه انجام نگرفته است که شاید مهمترین دلیل آن عدم دسترسی به قلعه بوده است. فقط تنها جاده خاکی عشایری زرین آباد ـ دهلران در دهۀ ۶۰ ایجاد شده که بخش شمال شرق قلعه را نیز تا حد زیادی تخریب کرده است. منبع آبی قلعه همانگونه که ذکر شد رودخانه شاخ است که در فاصله حدود یک کیلومتر برروی تپه ماهورهایی منطقه آب را به داخل منطقه هدایت کرده اند که هنوز آثار بخشهایی از کانال انتقال آب باقیست.
نظر شما